Feanor, the MİM manyağı...

Damarlarımda kan yerine kahve aktığını hissettiğim; günde üç öğün sade-şekersiz nescafe ve burnlerle beslendiğim şu sınav döneminde (bkz: üstteki fotoğraf), 3 adet mim aldım efendim. Neyse ki 2si aynı, 2 adet mim ile kafanızı şişireceğim; ama fark ettiğim bir şey var ki keyifli yazılarım genelde mimlerden oluşmakta, bakalım bu yazı nasıl olacak, hayırlısı.

Pek bi sevgili Esrik Öfke; "Blog yazmayı bırakmayı düşünür müsün?" diye sormuş bana.

Hayır :D Çünkü günde neredeyse 18 saat boyunca açık blog; çılgınlar gibi okuyorum ve yazıyorum. Eskiden kendime yazardım arada sırada ama burayı açtığımdan beri hep yazasım geliyor; hatta sırf bu yüzden Beenmaya ve Thesaurus'un önerisiyle gittim kendime defter aldım, otobüste, hedede hödöde aklıma gelirse açıp yazayım diye; nitekim yazıyorum, hatta yazılarımda da bahsediyorum bordo günce olarak; aramızda duygusal bir ilişki gelişti zaten, arada kendimi sayfalarını okşarken buluyorum falan. Neyse. Budur yani cevabım; blogu çok seviyorum ve kesinlikle kapatmayı düşünmüyorum :)

gayyor ve eğreltiotu beni anketimsi bir mimle mimlemişler. Soruları yazmayacağım, cevapları vereceğim. Topu kimseciklere atmayı düşünmüyorum bu seferlik çünkü. Yazıktır günahtır, sınavları vardır insanların; ya da sınav hazırlıyorlardır mesela... (karoshi =) ) Soruları yazmayacağım için bir "Introduction to Feanor" yazısı olacak gibi hissediyorum, kısmet...

*'Halet-i ruhiye' ve 'mütemadiyen' kullanmayı sevdiğim kelimeler benim, 'her daim' var bir de. Eğreltiotu, senin en sevdiklerinden mamafihi sevmem pek. :P Ama nefret ettiğim kelime yok sanırım.
*Beni aşk heyecanlandırır, ve evet obsesyonlarım öldürür bu heyecanı genelde (ya da biter falan.) En sevdiğim ses Şebnem Ferah'ın sesidir, her daim duyayım, kendimden geçeyim, 32 dişimi gösterip sırıtayım, ya da tanrıçamı dinlerken oturup ağlayayım isterim. Nefret ettiğim ses tikicanların sesidir, çekemiyorum.
*'Büyüyünce' doktor olmak istemezdim, kan görünce bayılan tiplerdenim. Hangi doğal yeteneğe sahip olmak istersiniz? denmiş; ben kahve falı bakabilmeyi isterdim, çok da doğaüstü bir istek olmamalı, adam gibi bakan çok insan tanıyorum çünkü, hepimiz Heroes olamayız, olmamalıyız. Kendim olmasaydım ise Mehmet Günsür olmak isterdim. Buradan sıcacık 'sevgilerimizi' yolluyoruz kendisine.
*Hayatım boyunca hep İsyanbul'da yaşamak istemişimdir, neden bilmiyorum, aşığım buraya.
*En önemli kusurum, herkesin benim düşündüğüm gibi düşündüğünü zannetmem. Benim düşündüğüm gibi düşünmelerini istemiyorum, dikkatinizi çekerim; zaten öyledir diyorum, bu daha kötü.
*Bana en fazla keyif veren kötü huyum son zamanlarda sigara.
*Kahramanım Sandman. Seviyorum, tapıyorum, rüyalarıma hep o gelsin istiyorum! :)
*En çok siiiiiktir! derim ben küfür olarak.
*Şu anki ruh halim uykulu, beynimi çıkarıp masaya koymuş gibi hissediyorum. Bana bakıyor, gülümsüyor, hayırdır inşallah, hey!
*Hayat felsefemi "Hayat sevince güzel, sevince tatlı günler, bir kuşu kelebeği, bir taşı sevin yeter" gibi harikulade sözleri içinde barındıran Ayşecik şarkısı gerçekten iyi özetliyor.
*Mutluluk rüyam sevgilimle mutlu mesut yaşamak, çok klasik, ama güzel bence. Mutsuzluğun tanımı ise benim için yalnızlıktır; yalnız kalmaktan hep çok korkmuşumdur, tutunacak dostlar lazım bana, hayat enerjim onlar benim :)
*Nasıl ölmek istersin? diye sorulmuş, intihar edeceksem ilaçla ya da ilk ve son defa altın vuruşla, keyifli keyifli falan. Doğal yolla öleceksem uykumda.
*Öldüğünüzde cennete giderseniz Tanrı'nın size kapıda ne söylemesini istersiniz? diye sorulmuş en son. Şimdi ölürsem ve cennet varsa; benim yerimin orası olacağını pek sanmıyorum. Ama piyango bana çıkmış ve hak kazanmışsam eğer, "Gel gel erkek huriler de var burada" denmesini tercih ederim galiba :)

Gayet uzun bir yazı olmuş. Umarım memnun edebilmişimdir efem. Çok laubali bir entry oldu ama neyse. Birkaç güne depresifliğime geri dönerim nasıl olsa.

Sevgilerle :)