29 Ocak 2009 Perşembe

Aidiyet


Gözlerim bir kör kuyu
Ve yalnızlık,
Boynumdan hiç çıkarmadığım,
Ağır, siyah bir kolye.

Soğuk yatağımda uzanmış,
Bedenimi ısıtacak elleri ararken;
Bana ait olmayan kaoslar için ağlıyorum,
Ben kendime bile ait değilken.

2 yorum:

beenmaya dedi ki...

kendi cevabını vermişsin aslında işte. kendini bulursan eğer emin ol o ağırlık biter...bir kitapta yazıyordu tek başına bir anlamın yoksa iki kişiyken de olamaz ki diye...

feanor dedi ki...

//beenmaya: iyi demiş kim demişse :)

son zamanlarda böyle hissediyorum. bulurum herhalde tekrar. öyle umuyorum en azından...